Mijn ontdekkingsreis
De afgelopen 8 jaar waren een ware ontdekkingsreis voor mij. Een harde, moeilijke, maar bovenal fantastische en inspirerende ontdekkingsreis. Het is niet altijd leuk om jezelf in de spiegel aan te kijken. Om jezelf écht aan te kijken. Het is moeilijk en soms pijnlijk. En dat is vast waarom veel mensen het niet doen. Het is natuurlijk makkelijker om altijd met een vinger naar iemand anders te wijzen; iets wat ik jarenlang heb gedaan. Maar wat is er mooier dan meer leren over jezelf? Leren wie je bent, wat je nodig hebt en wat je échte krachten zijn. Leren waarin je jezelf saboteert. Leren loslaten hoe de maatschappij wil dat je bent. Of je ouders. Of je leraren, je geliefde, je vrienden. Het heeft me veel tijd, energie en doorzettingsvermogen gekost, maar het heeft me vooral gebracht naar waar ik vandaag de dag ben. Daar ben ik trots op.
Van (groeps)coaching, tot retreats, familieopstellingen, reiki, boeken lezen en mediteren: ik heb het allemaal gedaan en het heeft allemaal bijgedragen aan mijn ontwikkeling. De grootste les die ik heb geleerd, is dat hoogsensitiviteit iets prachtigs is. Dat je er helemaal in mag duiken om te ontdekken wie je nu eigenlijk echt bent en wat je nodig hebt. Dat je meningen van anderen los mag laten, jezelf (áltijd) op 1 mag zetten en dat je alle weerstand overboord mag gooien.